"Potwory i mordercy ukrywali się pod płaszczykiem szanowanego i szlachetnego zawodu lekarza i badacza".
Tak 13 stycznia 1953 r. rosyjska " Prawda" zdecydowała się opisać i ujawnić spisek 11 lekarzy w tym 7 pochodzenia żydowskiego, którzy mieli na zlecenie państw kapitalistycznych niewłaściwie leczyli Stalina i głównych przywódców ZSRR. Aresztowanie tych "żydowskich nacjonalistów burżuazyjnych" dało początek największej i ostatniej z antysemickich prowokacji Stalina.
Jakow Rapoport, radziecki patolog, opisuje te wydarzenia z perspektywy świadka i uczestnika. Oddaje piekielną atmosferę śledztwa w sprawie "spisku lekarzy", którym kierował sam Józef Stalin, wspomina niezłomnych i tych, którzy haniebnie zapisali się na kartach historii. Jego zapiski obrazują codzienne życie w dusznym klimacie epoki, fascynująco przedstawiając związki nauki z polityką. Wspomnienia Jakowa Rapoporta nie ograniczają się przy tym do, pełnej emocji, relacji ze sprawy "spisku białych kitli". Autor opisuje historyczne tło tej sprawy, przywołuje między innymi takie fakty, jak bunty cholerowe, śmierć Gorkiego czy proces Żydowskiego Komitetu Antyfaszystowskiego.
Ostatnia zbrodnia Stalina to pierwsza w Polsce pełna edycja tłumaczonej na wiele języków książki Rapoporta, uzupełniona wstępem córki autora, Natalii.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W latach 1944-1956 stracono w Polsce kilka tysięcy osób należących do antykomunistycznych organizacji niepodległościowych. Ofiarami tych zbrodni byli także dawni więźniowie KL Auschwitz, w tym Witold Pilecki, zaliczany przez historyków do sześciu najodważniejszych ludzi europejskiego ruchu oporu.
Wstrząsające wspomnienia Eugenii Ginzburg (1904 lub 1906-1977) z osiemnastu lat tułaczki po stalinowskich więzieniach i obozach pracy należą, obok dzieł Sołżenicyna i Szałamowa, do kanonu rosyjskiej literatury łagrowej. Pozostają one także jednym z nielicznych literackich świadectw obozowej rzeczywistości widzianej oczami kobiety. Autorka - dziennikarka i pracownik naukowy uniwersytetu w Kazaniu, matka znanego prozaika Wasilija Aksionowa (1932-2009) - została aresztowana w otoczonym ponurą sławą roku 1937 pod pretekstem działalności kontrrewolucyjnej, a następnie jako "wróg ludu" - skazana na długoletni pobyt w obozach pracy na Kołymie. Zrehabilitowana "częściowo" w 1956 roku, powróciła do pracy zawodowej, niemało czasu poświęcając zajęciom literackim.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Reportaż o jednej z najgłośniejszych zbrodni lat osiemdziesiątych w PRL, która nie doczekała się sprawiedliwego wyroku. Cezary Łazarewicz szczegółowo opisuje historię Grzegorza Przemyka. Pokazuje cynizm władz komunistycznych, zacierających ślady zbrodni, a także bezsilność władz III RP, którym nie udało się znaleźć i ukarać winnych. W opowieść o Przemyku autor wplata historię jego rodziców - poetki Barbary Sadowskiej i ojca Leopolda, przyjaciół, świadków jego pobicia czy sanitariuszy, niesłusznie oskarżanych o zabójstwo. Jednocześnie odkrywa kulisy działań władz i wpływ,jaki na tuszowanie sprawy wywarli między innymi Wojciech Jaruzelski, Czesław Kiszczak czy Jerzy Urban. W pogrzebie Przemyka wzięło udział kilkadziesiąt tysięcy ludzi, którzy z podniesionymi w znaku wiktorii dłońmi, w całkowitym milczeniu odprowadzali trumnę na Powązki.
UWAGI:
Bibliogr. s. 311-313.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
